به گزارش روابط عمومی پرتال، فاز اول پرتال ملی کشاورزیار در سال 1398 به بهره برداری خواهد رسید. بنابراین گزارش، این سامانه به منظور استفاده همه بهره برداران، شاغلین، کارشناسان، تامین کنندگان نهاده ها، دستگاهها و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی مرتبط با بخش کشاورزی و دستیابی به آمار و اطلاعات شفاف برای برنامه ریزی صحیح در حوزه تولید راه اندازی می شود. پیش بینی میشود با ارائه خدمات جامع و یکپارچه به بهره برداران، مهندسان و ذینفعان و فعالان بخش کشاورزی، این سامانه بتواند سهم و نقش مهمی در راستای مدیریت دانش در بخش و افزایش بهره وری ایفا کند.
IT :زیرساخت اساسی ایجاد زنجیره اطلاعاتی
یكی از خلاءهای مهم در بخش كشاورزی، مقوله كاربرد زیرساختهای IT در ایجاد زنجیره اطلاعاتی است. متاسفانه در حال حاضر در بخش كشاورزی نه مدیریت دانش داریم و نه مدیریت اطلاعات. به عبارت بهتر، اطلاعات به روز و دقیق از میزان تولید هر محصول به تفكیك سطح زیر كشت و مقدار تولید را نداریم. به همین دلیل است كه هر سال شاهد هستیم كه محصولاتی با كمبود یا مازاد مواجه میشوند. این مشكلات از آن جایی ناشی میشود كه برآورد درستی مبتنی بر یك سیستم اطلاعاتی نداریم تا بتوانیم بر اساس آن كشاورز را راهنمایی كنیم. در حال حاضر زیرساختهای آی تی در اكثر مناطق كشور وجود دارد اما در حوزه كشاورزی كمتر از ۴ درصد از این زیرساختها مورد استفاده قرار میگیرد. با راهاندازی و گسترش كاربری چنین پورتالی، زیرساختهای آی تی كشور به كمك توسعه بخش كشاورزی میآید و میتوانیم زنجیرهای از اطلاعات را در این حوزه رقم بزنیم. با ایجاد پورتال ملی كشاورزی میتوانیم تمام خدمات مشاورهای را با سادهترین روش ارائه دهیم. به نوعی که کشاورز بتواند از طریق تلفن ثابت و یا موبایل به این پورتال وصل شود و این سیستم منطبق با شرایط کشاورز و تولیدکننده مشاوره مناسب را به او ارائه دهد. در حال حاضر حدود ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار تولیدکننده در این بخش وجود دارد. این در حالی است که کشوری همچون هند حدود ۶۰۰ میلیون کشاورز دارد. سوال این است که در این کشور انتقال دانش به چه روشی انجام میشود؟ قطعا در چنین مقیاسی زیرساختهای آی تی باید برای ایجاد و تبادل زنجیره اطلاعاتی مورد استفاده قرار گیرد. به طور کلی، دانش به عنوان یک کالای اساسی در محلی مشخص و بر مبنای سفارش جای دیگری تولید و بر اساس نوع نیاز مصرفکننده بستهبندی میشود و در سریعترین شکل شبکه اطلاع رسانی به اطلاع او میرسد. در این میان، گرچه در ایران تولید دانش به خوبی انجام میشود اما متناسبسازی دانش و رسانش آن به حوزههای تولید مناسب نیست. همچنین محتوای تولیدی باید متناسب با نظام بهرهبرداری، میزان سواد بهرهبردار و نوع نیاز او باشد که در حال حاضر این طور نیست و باید سامان پیدا کند. این موارد باید در قالب پورتال ملی كشاورزی دنبال شود تا دانش متناسب با نیاز كشاورز در سریع ترین زمان ممكن در اختیار او قرار گیرد.